İstemediğin kişilerle istemediğin zorunlu zamanlar gibi,
Öyle mavi bakma yüzüme!
İzin ver; senin de önüne şöyle yosma- beyaz benekli turuncu balonlar gelsin…
Hem kim bilir bu sayede şakaklarının gerilmesine de
Yaşamak diye bir şey demezsin-
Demezsin çünkü renklerini terk ettiğini anlamadan ölen o kelebeği avuçladığını bilirsin.
Tıpkı İstanbul gibi bakarsın o zaman;
Yüzün ,bakışın derinleşir,
Parmak uçların tutunur bir mezara…
Selam dersin …
Ne haber?
Öyle mavi mavi, bakma yüzüme!
Bugün çokça yürüdüm,
Çokça martı oldum,
Çokça utandım,
Çokça dayadım sırtımı duvara…
Bugün -ölü bir kelebek buldum;
Avuçladım ve öptüm,
Bir martı doyurdum,
Bolca gerildim…
Sonra yenildim bugün,
Öyle işte- sıradan bir gündü; dikilip mıhlandığım cumartesi.
Sırtımdaki yük-
Başındaki ağrı …
Gözümdeki denizle …
Gelip geçenleri hiç izlemeden ama orada tam o kısımda kımıldamaksızın bir fenerdim ben…
Meral Meri/ Deniz Fenerine Yolculuk/ Ben Ve Seninle
Meral Meri 